Zordur, 7 puan farkla ligin ilk devresini lider bitirip de ikinci devrenin ilk iki maçında mağlup olarak avantajı eritmenin verdiği atmosferden uçağın burnunu düze çıkarabilmek, üçüncü maç hele bir de kendi evindeyse bildiğin kasırganın tam da ortası…
Galibiyet puanın ötesinde anlam taşır.
Galip geldik mi geldik…
Lider miyiz lideriz.
Elbette saha ve kulübe personelinin üzerinde ancak baskül ile tartılacak ağırlıkta psikolojik yük vardı Fethiyespor maçına çıkarken…
Kör şeytan “yine mağlubiyet” çanını kulak tözlerini patlatırcasına az mı çalmıştır?
E bir de şampiyonluğu kovaladığımız rakip(ler) az buz değil…
Say deseniz yarısında kalırım.
Teknik ekip “3-5-2” mi desin?..
“Çocuklar, çıkın topunuzu oynayın” mı?
Öyle bir merhale ki…
“Taktik filan yok” mertebesi.
Devre arası istihdam edilenler futbolcuların dokuyla kaynaşması zaman alacak elbette…
İncinen kemiklerin kaynaşması bile haftalar aylar sürüyor be birader.
“Hatlar arası kopuk” demenin hiç alemi değil…
“Takım büzüşerek sahayı tastamam kaplamalı” demek de gereksiz.
Mesele “GMG Kastamonuspor” olmaktan çıktı…
“Kastamonu” meselesidir bu.
“Ne üzümün çöpü”…
“Ne armudun sapı”.
