Japon mühendislik devi Obayashi Corporation, dünyanın uzay keşfi ve ulaşımında devrim niteliğinde bir adım atacağını duyurdu. Şirket, uzaya ulaşmak için kullanılan geleneksel roket teknolojisinin pahalı ve sınırlı olanaklarına meydan okuyacak bir proje üzerinde çalışıyor.
Obayashi Corporation, Tokyo Skytree gibi dikkat çeken yapılarıyla tanınan bir firma olarak, şimdi de uzayın sınırlarını zorlayacak bir proje için kolları sıvadı. Şirket, uzayın 96 bin kilometre yukarısına ulaşacak bir uzay asansörü tasarımı üzerinde çalışıyor. Bu proje, insanları ve nesneleri roketlerle değil, devasa bir asansörle yörüngeye taşıyacak.
Geleneksel roket teknolojisinin astronomik maliyetleri ve sınırlamaları düşünüldüğünde, uzay asansörü projesi oldukça heyecan verici bir alternatif sunuyor. NASA'nın öngördüğü gibi, roketlerle uzaya ulaşmak her seferinde milyarlarca dolara mal olabiliyor. Ancak uzay asansörü, bu maliyeti büyük ölçüde azaltarak uzaya erişimi demokratikleştirebilir.
Mars’a ulaşmanın 6-8 ay sürdüğünü belirten bilim insanları bir uzay asansörüyle uzaya gitmenin üç-dört ay süreceğini hatta bu sürenin 40 güne kadar inebileceğini söylüyor.
Uzay asansörü uzun süredir konuşulan bir kavram olmasına rağmen bir yapı mühendisliği ürünü olarak projenin önünde birçok engel var. Şirketin teknoloji oluşturma departmanından Yoji Ishikawa, gelecek yıl inşaata başlamayacaklarını ama şirketin şu anda ‘araştırma ve geliştirme, ortaklık kurma ve tanıtımla meşgul’ olduğunu söyledi.
Bir uzay asansörü inşa etmenin önündeki en büyük engellerden biri de ipin veya borunun neyden yapılacağı.
Eğer asansör çelik gibi tipik malzemelerden yapılmışsa, maruz kalacağı gerilime dayanabilmesi için borunun çok kalın olması gerekir. Ama ne yazık ki dünyada bu kadar çelik bulunmuyor.
Ishikawa’nın raporu Obayashi Corporation’ın karbon nanotüpleri kullanabileceğini öne sürdü . Bir nanotüpün kurşun kalemlerde kullanılan malzeme olan sarılmış bir grafit tabakası olduğu görülüyor.
Nanotüpler çok güçlü olmalarına rağmen aynı zamanda çok küçüktürler; çapları metrenin milyarda biri kadar olur.
Ishikawa’nın raporuna göre, nesnelerin Dünya’nın dönüşüyle senkronize kaldığı jeosenkron yörüngeye ulaşırken düzgün bir şekilde dengelenebilmesi için ipin en az 35 bin kilometre uzunluğunda olması gerekiyor.
Ishikawa, bunun yerine araştırmacıların tamamen yeni bir materyal geliştirmeleri gerektiğini söylüyor.
Malzeme ne olursa olsun, uzay asansörü konusunda hâlâ başka sorunlar mevcut.
Örneğin bir uzay asansörünün ipinin inanılmaz bir gerilim altında olacağı için kopmaya yatkın olabileceği söyleniyor.
Bir yıldırım çarpması onu buharlaştırabilir. Kasırgalar ve musonlar gibi dikkate alınması gereken başka hava koşulları da var.
