Şehirler “kırsal yerleşim” olmaktan nasıl çıkar, elbette “kitap ile, iş ile, tırnak ile, diş ile, umut ile, sevda ile, düş ile”…
Akıl ile, bilim ile, ARGE ile.
Okul ile…
Diploma ile.
İnovasyon ile…
Liyakat ile.
İmece ile…
El ele ile.
Kin, hırs, ihtirası yok etmiş duru bakış açısı ile…
Yerli ifadeyle “Ne oldum delisi olmamak” ile.
Her çiçeğin taç yaprağını verdiği demokrasi ile…
Her rengin yerini aldığı ile gökkuşağı ile.
Birlik ile…
Beraberlik ile.
Yerellik ile…
Yerli değerler üzerinde yükselen evrensel ağacın dalları ile.
Ötekileştirmeden…
İtibarsızlaştırmadan.
Kişiliksizleştirmeden…
Kimliksizleştirmeden.
Kurum dışında, kurum dışındakilerden komisyon kurarak, kurum üyelerini sorguya çekmeden…
“Mobbing” uygulamadan.
Ortak aklı cam kırıklarına çevirmeden…
Züccaciye dükkanına fil ile girmeden.
Belediye amaçtır…
Araç değil.
Belediye siyaset mevzisi değildir…
Şehrin ekonomik kalkınması ve sosyal gelişmesinin amiral gemisidir.
Belediye…
Yerel demokrasinin sokak sokak, mahalle mahalle örüleceği, parçaların bütünde buluşacağı puzzle’ın mimarıdır.
Şehrin fideleri üşüyor…
Harmanı kesat.
(Yazıdaki kimi kelimeleri Ahmet Arif’in “Anadolu” şiirinden aldım…
“Hasretinden Prangalar Eskittim” müdavimleri saniyesinde anlamışlardır zaten.
“Kardeşliğin, çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin katmer açtığı,
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir başıma,
Bir başıma ve uzak.
Biliyor musun?”…
Nasıl da vuruyor et ile tırnağın birleştiği yerden toplu iğne batırılırcasına mısralar.
Kalem yazmaz bir nice sevdanın şairidir Ahmet Arif…
Okumak yetmez birader, anlamak, uygulamak elzem.)
Not: Belediye’nin “ARGE Müdürlüğü”, zannımca, “çölde vaha” gibiydi…
Tüm personelini “şehrin bahçıvanları” olarak görürdüm.
“Bahçıvan” ama, teknolojik ifade ile söylemek lazım gelirse, “yeni sürüm” yahut “yeni nesil” bahçıvan…
Bilişim çağında yahut daha genel ifade ile söylemek gerekirse “uzay çağında” şehirlerin bahçıvanları ARGE’ciler olsa gerek.
“Akıllı belediye”, “Akıllı sokak”, Akıllı ev”…
“Akıllı şehir” yekunda.
Daha da önemlisi…
Gerek kamu gerekse özel sektörce kendi paylarında sürdürülen ve sahaya sürülen toplumsal hayata dair yeni teknolojileri, kendi katacaklarını da ilave ederek, aynı paydada bir araya getirmekle yükümlü günümüzün belediyeleri ya da daha genel ifade ile yerel yönetimleri.
Hatta “yerel yönetim” ifadesini de düzeltelim…
“Yerel yönetişim”.
(“Yerel yönetişim” mevzusuna yazının son bölümünde “U” yapacağız…
Güme götürmeyeyim burada.)
Belediye, “ARGE Müdürlüğü” vasıtası ile geçtiğimiz dönem “akıllı şehir” uygulamalarını hayata geçirmek için gaza bastı, şahidim…
Ne projeler ne projeler.
Her defasında hayrete düşerdim…
Ne övgüm ne övgüm.
Her şeye rağmen…
Bir umudum vardı ve sürüyordu “ARGE Müdürlüğü” sayesinde şehrimizin geleceğine dair.
Geçtiğimiz hafta sonu yapılan görev değişiklikleri ile o da kalmadı…
Söndü.
Not 2: “Yerel yönetişim” ünitesine geldik ama süre yetmedi...
Zil çaldı.
İlgilileri evde okusun…
Madem bu işe soyundular.