Haziran 1998’de “İllerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (1996)” yayımlandı Devlet Planlama Teşkilatı bünyesindeki “Bölgesel Gelişme ve Yapısal Uyum Genel Müdürlüğü” tarafından…
Kastamonu’nun 1996’daki fotoğrafını gösteriyor.
Diğer SEGE’ler ile benzer şekilde…
1996 SEGE’sinde de ekonomi ve sosyal alana ilişkin birbiriyle bağlantılı cümle veriler bilimsel yöntemle süzgeçten geçirildi ve iller gelişmişliklerine göre sıralandı.
İl sayısı araştırmanın yapıldığı dönemde 76 olmuştu…
Bir önceki SEGE’ye göre 3 il daha eklenmişti lige.
Yüz ağartan bir sonuç bir bakıma Kastamonu namına 1996 SEGE’si…
76 il arasındaki yerimiz 43’üncülük.
Çorum’u gerimizde bıraktık misal…
“Çankırı, Sinop, Bartın” zaten ardımızda.
O tarihte daha da ilginç bir durum var…
16 illi Karadeniz Bölgesi’nde 7’inci sıradayız, önümüzdeki iller “Zonguldak, Bolu, Trabzon, Samsun, Rize, Amasya”, ardımızdakiler “Çorum, Giresun, Artvin, Bartın, Tokat, Sinop, Ordu, Gümüşhane, Bayburt.”
Rapordan birkaç paragraf paylaşalım…
“Sosyo-ekonomik gelişmişlik düzeyini gösteren endeks değerleriyle ülke ortalamasının altında kalan bölgeler ise; Karadeniz, Güneydoğu ve Doğu Anadolu’dur. Bunlardan, -0,54364 endeks değeriyle, toplam 16 ilden oluşan Karadeniz Bölgesi, beşinci sırada yer almaktadır. Bölgeler içerisinde en çok ile sahip olan Karadeniz Bölgesi, ülke ortalamasına yakın, ancak altında yer almaktadır.”
Karadeniz Bölgesi “bıçak sırtında”…
Kalkındı kalkınacak o vakit.
Coğrafi yapı, iklim özellikleri ve gelişmiş Batı pazarlarına nispi uzaklıklar gibi faktörler durgunluğun başlıca unsurları olarak gösteriliyor raporda…
Sonuç “göç”.
“Bununla birlikte yoğun göç olgusu, nüfus yanında, gelişmenin mekansal dağılımını da olumsuz yönde etkilemektedir. Zira, bu bölgelerimizin durgunluğundan kaynaklanan göçler, bu bölgelerde işgücü ve sermaye kaybı anlamına da gelmekte ve mevcut durgunluğu pekiştirmektedir. Öncelikle bölge dışı göçü durduracak ve göçün yönünü bölge içine çevirecek politika ve uygulamalar, bu bölgelerimiz için önemini korumaktadır”…
O tarihte uyarısını yineliyor DPT.
Nüfusu 1 milyonu aşan tek Karadeniz ili “Samsun” 1996’da…
Kalkınma endeksi ülke ortalaması üzerinde yer alan 2 il ise “Zonguldak” ve “Bolu”.
1996’da durumumuz bu…
2000’li yıllarla devam edeceğiz kalkınma ve gelişme yolundaki SEGE raporlarını okumaya.
Not: Kamu kurumları arasında diyalog sıkıntısı mı var?..
Kimi konularda “ortak” hareket etmesi gerekli kamu kurumları birbirlerinden bihaber mi?
“Koordinasyon”…
Sıfır mı?
Kimi kamu kurumlarınım yetkilileri arasından soğuk savaş mı var?..
Soğuk savaşın faturasını millet mi ödüyor?
Kamu kurumların içindeki makam silsilesi içinde birbirine çelme takma mı var?..
“Ayak kaydırma” namına muz kabuklarımı döşeniyor aşağıdan yukarı?
Üzücü durumlar…
İl kaybediyor.
Not 2: Yaz geldi…
Ekonomik kalkınma ve sosyal gelişmede “uzaya giden” Kastamonu’da “festival zamanı”.
Ehh yıl boyu çok çalıştık…
Eğlenmek hakkımız.
Kırılmaz rekorları kırdık…
Aşılmaz dağları aştık.
Bu değirmenin suyu nereden geliyor?..
Belediyelerimizin alayı maddi sıkıntıda değil miydi?
Hani dönmüyordu teker?..
Define mi buldular?